Tolerantie , v. (-s), tolerance , die Toleranz , la tolerance
Een toelaatbare afwijking.
Een tolerantie komt vaak voor in de vorm van een toeslag op een nominale maat, die wordt opgegeven in de vorm van een tweetal grenswaarden die door die maat niet overschreden mogen worden. Binnen die grenswaarden wordt het betrokken voorwerp geacht zijn functie volgens plan te kunnen uitoefenen. Naarmate de grenzen dichter bij elkaar liggen, en dus het tolerantiegebied kleiner is, wordt het voorwerp moeilijker te vervaardigen en te meten, en dus ook duurder.
Ook het verschil van een hoogste waarde en een laagste waarde wordt wel als de tolerantie aangemerkt (DIN 7182). In dat geval spreekt men ook wel van tolerantiegebied.
Vorige pagina