Binary Coded Decimal , BCD

Decimale waarde omgezet, gecodeerd in een binair getal voor digitale verwerking (rekenen, tellen). Al is het getal binair, het tellen gebeurt toch decimaal, dus in veelvouden van 10, de zogenoemde decades.

Het binaire getal bestaat uit een combinatie van nullen en enen. In zijn eenvoudigste vorm is het opgebouwd uit 4 bits per decade waarmee 24 = 16 cijfers weer te geven zijn. Daarvan worden er 10 gebruikt voor de cijfers van 0 t/m 9, bij voorbeeld zoals is aangegeven in de volgende tabel:

decimaal
Qetal

0

0

0

0

0

1

0

0

0

1

2

0

0

1

0

3

0

0

1

1

4

0

1

0

0

5

0

1

0

1

6

0

1

1

0

7

0

1

1

1

8

1

0

0

0

9

1

0

0

1

Het getal 3 bij voorbeeld wordt
3 = 1 x2° + 1 x2¹ = 1+2
Evenzo geldt voor het getal 7
7= 1 x2º + 1x2¹ + 1 x2² = 1+2+4

Hiermee zijn 10 van de beschikbare 16 combinaties gereserveerd. De overige 6 kunnen worden gebruikt voor tests en storingsmelding.

Binaire getallen kunnen ook opgebouwd zijn uit meer dan 4 bits. In zulke codes kunnen alle decimale cijfers worden voorgesteld door een vast aantal nullen en een vast aantal enen, waarvan dan de rangschikking per cijfer verschilt van alle andere. Dergelijke codes maken automatische de­tectie van fouten tijdens de signaalverwerking mogelijk.

Behalve naar het aantal bits worden BCD ­signalen onderscheiden naar de elektrische spanningsniveaus die met 0 respectievelijk 1 overeenkomen, en naar de wijze van transport van de signalen: serieel (bit voor bit achter elkaar) of parallel (in groepjes van bits die telkens een cijfer voorstellen).

De term „BCD-uitgang" zonder nadere aanduiding houdt meestal in dat het signaal op TTL­spanningsniveaus wordt uitgevoerd.

 

 

Vorige pagina