array, m. (-s), array , die Array ; die Zeile, l'arrangement ; la matrice ; la rangee , le tableau
Verzamelnaam voor reeksen van identieke componenten die tot een geheel gegroepeerd zijn. Daarbij worden doorgaans onderling gelijke tussenafstanden aangehouden tussen de componenten. Vindt de groepering plaats langs een recht lijn, dan spreekt men van een lineaire array of een rij. Bij een vlakke array is de ordening van de componenten tweedimensionaal; men spreekt dan ook wel van een matrix.
Een bekend voorbeeld van een array is de LED-array, een reeks apart aanstuurbare lichtgevende dioden die vaak in geluidsapparatuur gebruikt wordt voor de indicatie van signaalsterkten. De array heeft daar de functie van een wijzer in een semianaloog aanwijzend meetinstrument. Andere voorbeelden van toepassing zijn de aanwijszuilen in de geometrische meettechniek, en de toerentellers en snelheidsmeters in digitale instrumentenpanelen van auto's.
Een bijzondere uitvoering van de LED-array is de laser-array, waarin over een afstand van enkele millimeters tot enkele honderden ragfijne diodelasers samengevoegd zijn, met hartafstanden die tot 10µm klein kunnen zijn. Ondanks de kleine af metingen kan de lichtopbrengst enorm zijn, tot een aantal watts.
Een dioden-array, dus een diodenrij of een diodenmatrix, kan ook uit lichtgevoelige dioden bestaan, en is in die vorm geschikt als detector voor de plaats van een lichtbundel. Onder contactloze meting is hiervan een voorbeeld gegeven.
Een geheel andere type array is de Programmable Logic Array (PLA), een IC met een hoeveelheid logische standaardfuncties (poorten, flipflops). De functionaliteit van een PLA is bij aankoop nul komma nul. De verbindingen tussen de standaard-functies zijn echter tot op zekere hoogte te programmeren, waardoor het IC op maat te voltooien is.
Vorige pagina